انتخابات ریاستجمهوری ترکیه، هفته گذشته برگزار شد. «رجب طیب اردوغان»، در رقابت با رقیبش، «کمال قلیچداراوغلو» نتوانست اکثریت آرا را به دست آورده و پیروز قطعی انتخابات باشد. این اتفاق، با پیشزمینههایی که از استبداد منحصر به فرد اردوغان در اذهان وجود داشت، به نوع خود اتفاقی حیرتآور بود. صحبتهای بسیاری از نهادینه شدن پایههای دموکراسی در ترکیه مطرح شد: «این قدرت دموکراسی است که استبداد اردوغان را چنین از آرا و اراده مردم عقب میاندازند».
اما آیا واقعا چنین است؟ انتخابات آزاد در کشوری که رسانهها، دستگاه قضایی، نهاد ناظر بر انتخابات و قدرتهای سرمایهداری، همه در تصرف دولت و حاکمیت درآمده، چقدر معنا دارد؟ اصلا میتوان به چنین انتخاباتهایی عنوان «انتخابات آزاد» داد؟
فرید زکریا، تحلیلگر مسایل سیاسی شبکه «سیانان» در این به این پرسش پاسخ میدهد.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟